پیتر سلیمانی پور

پیتر سلیمانی پور

پیتر سلیمانی پور آهنگساز، نویسنده، نوازنده چیره دست سازهای بادی و گرافیست ایرانی-روسی بود. او از بهترین نوازندگان ساکسوفون و از موسیقی دانان تاثیرگذار جز و موسیقی تلفیقی و آنچه «جز ایرانی» نامیده می شود بود. وی از سنین نوجوانی با فراگیری پیانو نزد کارمن اوسوریو و پیرو آن نوازندگی گیتار و ساز کوبه ای به طور تجربی وارد دنیای موسیقی شد.

پیتر در سال ۱۳۶۶ برای تحصیل در رشته نقاشی وارد پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. همزمان به فراگیری فلوت نزد احسان سامعی روی آورد. او از ابتدای دهه ۱۳۷۰ ضمن آغاز فعالیت حرفه ای در رشته طراحی گرافیک، نوازندگی ساکسوفون را به صورت تجربی آغاز کرد. از سال ۱۳۷۳ با حضور در صحنه همراه گروه آتین قدم به عرصه موسیقی حرفه ای گذاشت. او نخستین کسی بود که با نواختن سازهای درامز، گیتار بیس و ساکسوفون در اجرای گروه آتین قدم در فرهنگسرای بهمن، از این سازها در یک اجرای رسمی پس از انقلاب استفاده می کند.

پیتر سلیمانی پور آخرین بار حدود دو ماه پیش از مرگ در برنامه «شب های جاز» فرهنگ سرای نیاوران روی صحنه رفت. او بعد از تحمل دوره طولانی بیماری سرطان در ۱۸ شهریور ۱۳۹۷ در سن ۵۰ سالگی درگذشت. در تاریخ ۲ آذر ۱۳۹۷ در مراسم چهارمین «سال نوای موسیقی ایران» آیین یادبود «پیتر سلیمانی پور» در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد و تندیس «سال نوا» به دوست وی «آزاده بابایی فرد» اهداء شد. آز آثار منتشر شده وی، می توان آلبوم های «منظومه شخصی»، «قشم، هشت روایت»، همکاری با سهیل نفیسی در آلبوم «چنگ و سرود» و همکاری با بهزاد میرخانی در آلبوم «جوانه ها» را نام برد.