چنگیز شهوق نقاش و مجسمه ساز معاصر بود. شهوق از پیشگامان هنر نوگرای محسوب می شود. چنگیز شهوق در هنرستان به آموزش سفال و سرامیک و مجسمه های گلی پرداخت. یک سال پس از ورود به دانشگاه (۱۳۳۶) از مجسمه های سفالی و سرامیک خود نمایشگاهی در گالری استتیک برگزار کرد. در همین سال با همکاری چند هنرمند نوگرا پایه های ذهنیت ایجاد اولین بی ینال تهران را در محفلی دوستانه پی ریخت.
دهه ۱۳۴۰ اوج کار شهوق بود. حضور در دانشکده تربیت معلم مسئولیت اداره چند نگارخانه و معلمی از دوره ابتدایی تا دبیرستان، به اضافه طراحی روی جلد، مجسمه سازی و نقاشی از فعالیت های او در این دوره بودند. در ۱۳۳۱ وارد هنرستان نقاشی شد. نخستین نمایش آثار او در دی و بهمن ماه ۱۳۳۶ در گالری استتیک (میدان فردوسی) به همراه نمایش آثار دوستش کورس سلحشور نظر هنرمندان نوگرا و علاقه مندان به هنر محض را جلب کرد.یک سال پس از نمایش نخستین، به طور جدی رو به مجسمه سازی آورد. مجسمه های او باور رایج از مجسمه را پس می زد. یک نوع ترکیب تصویر (کمپوزیسیون) ایجاد می کرد و معنا را به نفع عنصر خلاقیت، از تصور بیننده می گرفت. او که در اواخر دهه ۱۳۳۰ کارمند اداره هنرهای زیبای وزارت فرهنگ و هنر بود در برپایی دومین نمایشگاه پیکرتراشی (به همت هنرهای زیبا) سهم زیادی داشت.