یدالله صمدی

یدالله صمدی

یدالله صمدی کارگردان، فیلم نامه نویس و تهیه کننده سینما بود. صمدی فعالیت سینمایی خود را با فیلم «تختخواب سه نفره» از دستیار کارگردانی نصرت کریمی در سال ۱۳۵۱ آغاز نمود و در سال ۱۳۶۳ با ساخت اولین فیلم خود - مردی که زیاد می دانست -ساخت اولین فیلم طنز پس از انقلاب را به نام خود سند زد و با همین فیلم برنده جایزه سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سومین جشنواره فیلم فجر گردید.

یکی از مهم ترین مولفه های آثار یدالله صمدی توجه به فرهنگ بومی آذربایجان و استفاده از داستان های اصیل این سرزمین است که حاصل آن را می توان در فیلم های اتوبوس (۱۳۶۴)، ساوالان (۱۳۶۸)، دمرل (۱۳۷۲) و سارای (۱۳۷۶) مشاهده نمود.که در این میان فیلم اتوبوس (۱۳۶۴)، به عنوان یکی از پرفروش ترین فیلم های آن دوره نیز شناخته می شود. اما عرصه فعالیت صمدی تنها در این بازه محدود نمی شود. فیلم ایستگاه (۱۳۶۶) بی تردید یکی از بهترین تریلرهای روانشناختی سینمای پس از انقلاب می باشد و این فیلم به همراه فیلم نقطه ضعف محمدرضا اعلامی یکی از جریان سازان این ژانر در سینما بوده اند.

صمدی در ادامه فعالیت های خویش دوباره به ژانر کمدی شهری بازگشت و آثاری چون آپارتمان شماره ۱۳ (۱۳۶۹)، دو نفر و نصفی (۱۳۷۰) و معجزه خنده (۱۳۷۵) را خلق کرد. فیلم آپارتمان شماره ۱۳، جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم و فیلمنامه را در سال ۶۹ از جشنواره فجر کسب نمود. وی در دهه ۸۰ نیز آثاری چون بانوی من (۱۳۸۱) و شهرآشوب (۱۳۸۴) را کارگردانی نمود.

وی در طی سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰، سریال شوق پرواز را درباره زندگی شهید عباس بابایی، به سفارش بنیاد شهید و امور ایثارگران برای شبکه اول سیما کارگردانی کرد و این نخستین تجربه تلویزیونی او به شمار می رفت که با موفقیت و استقبال چشم گیری مواجه شد. وی همچنین به مدت سه سال (۱۳۸۰–۱۳۷۷) مدیرعامل خانه سینما بود و علاوه بر آن ریاست کانون کارگردانان سینمای ایران را نیز بر عهده داشت. صمدی در هفدهمین دوره و همچنین در سی امین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر، داوری بخش مسابقه سینمای ایران را عهده دار بوده است. یدالله صمدی مدت سه ماه از بیماری کبد رنج می برد و برای پیوند کبد به بیمارستان پیوند اعضاء ابوعلی سینا در شیراز منتقل شد. عمل پیوند کبد انجام شد اما به دلیل شرایط نامساعد جسمی، ساعت ۱۷:۳۰ عصر روز سه شنبه سوم مهر ۱۳۹۷ در سن ۶۶ سالگی در شیراز درگذشت.