دانشگاه خلیج فارس

مروری بر تاریخچه دانشگاه خلیج فارس

وجود دانشگاه در هر منطقه تأثير مثبتي در ارتقاء سطح علمي و اقتصادي آن دارد و زمينه ساز تعاملات فرهنگي در آن خواهد بود. استان بوشهر با قدمت تاريخي خود از ديرباز يکي از استان هاي شاخص در زمينه فرهنگي و علمي منطقه مي باشد و کساني که تاريخ اين ديار را مطالعه نموده اند  مي دانند که قرن ها پيش، دانشگاه يا مدرسه ريواردشير واقع در ريشهر کنوني (از توابع بوشهر فعلي) از مراکز مهم علمي در ايران بوده است و از همان زمان نقش مهمي در زمينه پرورش نخبگان و توسعه دانش داشته  است.

مدرسه سعادت  که در سال 1317 هجري قمري تأسيس شد بعد از مدرسه دارالفنون تهران، از جمله قديمي ترين مدارس به سبک جديد در ايران محسوب مي شود. قبل از پيروزي انقلاب اسلامي هيچ نوع مؤسسه يا مرکز دانشگاهي به معناي واقعي در استان بوشهر وجود نداشت و در چنين منطقه اي با اين پيشينه تاريخي، جاي خالي يک دانشگاه بزرگ و جامع به وضوح احساس مي شد.

امروز به حول و قوه الهي، مراکز و مؤسسات آموزش عالي متعددي در استان بوشهر به وجود آمده و چهره علمي و فرهنگي شايسته اي به اين استان بخشيده است که در رأس اين مراکز، دانشگاه خليج فارس بوشهر بعنوان اصلي ترين مرکز دانشگاهي و پيشتاز توسعه علمي در استان به شمار مي رود.

    دانشگاه بوشهر به دستور مقام معظم رهبري در سال 1370 تأسيس شد. اين دانشگاه در غرب شهر بوشهر و در کنار ساحل زيباي خليج هميشه فارس بنا گرديده است. اين دانشگاه در مهرماه سال 1371 با راه اندازي دانشکده فني و مهندسي در دو رشته تحصيلي مهندسي مکانيک و مهندسي عمران و با پذيرش 69  دانشجو و 4 عضو هيأت علمي فعاليت آموزشي خود را آغاز نمود. در آن سالها برگزاري کلاسها در ساختمان دانشکده مهندسي فعلي تشکيل مي شده و ساختمان ديگري در دانشگاه احداث نگرديده بود.

در آذرماه 1371 به موجب تبصره 2 ماده 8 قانون استخدام کشوري و ماده 4 قانون نحوه تعديل نيروي انساني دستگاههاي دولتي نمودار تشکيلاتي دانشگاه بوشهر تصويب شد و به امضاي وزير فرهنگ و آموزش عالي و همچنين معاون وقت رئيس جمهور رسيد. در سال 1374 طبق تصويب نامه شماره 26842/ت 15027ک تغييراتي در پستهاي سازماني به عمل آمد و تعداد پستهاي سازماني دانشگاه از 66 پست به 132 پست و در سال 1389 به 534 پست ارتقا يافته است.

اين دانشگاه که از نظر موقعيت جغرافيايي و همجواري با آبهاي نيلگون خليج فارس و تأسيسات عظيم نفت و گاز منطقه ويژه پارس جنوبي به عنوان  باند توسعه استان تلقي مي شود، تا ابتداي سال 1375 نام «دانشگاه بوشهر» را بر خود داشت و با تصويب شوراي گسترش آموزش عالي رسماً به «دانشگاه خليج فارس» تغيير نام يافت.

هم اکنون اين دانشگاه داراي 8 دانشکده (فني و مهندسي - علوم پايه -ادبيات و علوم انساني - کشاورزي و منابع طبيعي - معماري و شهرسازي - فني و مهندسي جم- گاز و پتروشيمي - دانشکده علوم و فنون دريايي)، يک پرديس دانشگاهي، يک مرکز تحقيقاتي (مرکز مطالعات و پژوهشهاي خليج فارس)، يک مدرسه وابسته به دانشگاه (دبيرستان دانشگاه)، 46 آزمايشگاه و کارگاه، يک مرکز IT و 4553 نفر دانشجو در  70 رشته تحصيلي (يک رشته در مقطع کارداني، 25 رشته در مقطع کارشناسي، 35 رشته در مقطع کارشناسي ارشد و 9 رشته در مقطع دکترا)، 185 نفر هیأت علمی با 199632 متر مربع فضاهاي آموزشي، کمک آموزشي و رفاهي موجود و در دست احداث است. حال که ايران اسلامي با درايت و تدبير مقام معظم رهبري در آستانه فتح قله هاي عظيم علمي و پيمودن پله هاي ترقي و پيشرفت است، دانشگاه خليج فارس به عنوان دانشگاه مادر در استان بوشهر در پي ايفاي نقش حياتي خود در تربيت دانشمنداني خلاق و متعهد است تا در چهارمين دهه از عمر پرافتخار نظام مقدس جمهوري اسلامي شاهد توسعه استان بوشهر در تمامي عرصه ها باشيم.