احمد اسفندیاری

احمد اسفندیاری

احمد اسفندیاری از پیشگامان نقاشی مدرن و از معدود بازماندگان نسل اول نقاشان نوگرای بود. پدر و مادرش کرمانی اما از تباری مازندرانی و خویشاوند نیما یوشیج (علی اسفندیاری) بودند.پدر و مادر وی هر دو هنرمند بودند؛ پدرش خط خوش و صدای خوش داشت، و مادرش ویولون می نواخت و از شاگردان ابوالحسن صبا بود. احمد نقاشی را ابتدا نزد یکی از شاگردان کمال الملک فرا گرفت. پدر او بعد از درک علاقه کودکش به نقاشی او را برای آموزش این هنر نزد علی محمد حیدریان-یکی از شاگردان کمال الملک-برد. علی محمد حیدریان با دیدن استعداد اسفندیاری در هنر نقاشی او را به تحصیل در دانشکده هنرهای زیبا ترغیب کرد.

اسفندیاری در سال ۱۳۲۴،پس از دوره یادگیری اش در امتحان عملی دانشکده شرکت کرد و پس از ویشکایی که چند سال در مدرسه کمال الملک تحصیل کرده بود، و در دومین سال تاسیس دانشکده به عنوان نفر دوم پذیرفته شد و پس از ورود به دانشگاه و به خاطر علاقه مندی به آثار هنرمندانی چون گوگن، سزان و رامبرانت سبک امپرسیونیسم را برای آثار خود انتخاب کرد.او در این سال ها با نقاشانی چون جلیل ضیاپور، حسین کاظمی، جواد حمیدی و منوچهر یکتایی وارد دانشکده هنرهای زیبا شده بود و زیر نظر مدرسان فرانسوی دانشکده نقاشی را ادامه داد.

محمود رحمانی مستندساز شناخته شده ایرانی فیلمی با نام ابدیت (برگرفته از تابلوی ابدیت اثر احمداسفندیاری) از زندگی و آثار این نقاش نوگرا را آغاز کرده بود که با مرگ اسفندیاری همچنان نیمه تمام مانده است.