اسماعیل چشم آذر موسیقی دان و نوازنده او در خانواده ای با اصالت اردبیلی متولد گردید. خانواده وی از اهالی اردبیل بودند که در زمان حکومت استالین برای کار به باکو رفته بودند. با روی کار آمدن بلشویک ها در شوروی و فشار مبنی بر اخراج مهاجرین ایرانی مبنی بر اینکه یا شناسنامه شوروی را اخذ کرده و در آنجا بمانند و بازگردند و شناسنامه ایرانی دریافت کنند خانواده وی هم به مانند دیگر خانواده های اردبیلی ساکن در باکو مانند علی سلیمی نوازنده تار، محمود دست پیش شاعر و ترانه سرا، لطیف طهماسبی زاده نوازنده قاوال، عادل آخوندزاده آهنگساز و نوازنده تار،سیف الله ابراهیم پور رهبر ارکستر، صفرعلی جاوید رهبر ارکستر و ...به زادگاه پدریشان اردبیل بازگشته و در آنجا شناسنامه ایرانی (متولد اردبیل) صادر گردید و در اردبیل بزرگ شد.
از دوران کودکی با موسیقی آشنا شد.به اقتضای شغل پدر، به تبریز مسافرت کردند و دوران ابتدایی را در آن شهر گذراند. پس از مدتی دوباره به اردبیل بازگشته و از محضر استادان این شهر به نواختن گارمون، کمانچه، ویالون و تار می پردازد. در اردبیل ازدواج نموده و ماحصل ازدواجشان ۵ فرزند به نام های منوچهر چشم آذر، اشرف چشم آذر، ناصر چشم آذ، آذر چشم آذر و پروین چشم آذر می باشد. پس از مدتی به تهران مهاجرت کردند. در تهران از محضر ابولحسن صبا استفاده نموده و به تکمیل موسیقی پرداخت. در سال ۱۳۲۹ پس از تکمیل مراحل موسیقی در رادیو تهران فعالیت خود را آغاز نموده و به مدت چندین سال در ارکستر رادیو و تلویزیون مشغول به فعالیت گردید. او در سال ۱۳۵۹ بازنشسته گردید. اسماعیل چشم آذر در سال ۱۰ دی ۱۳۶۲ درگذشت.