جهانبخش کردی زاده

جهانبخش کردی زاده

جهانبخش کردی زاده مشهور به بخشو یا بخشی نوحه خوان و مداح استان بوشهر در جنوب بود. او صاحب سبکی خاص و صدای استثنایی در عزاداری و سینه زنی سنتی بوشهر بوده است، به طوری که صدای او را در مداحی با قرائت عبدالباسط در قرآن برابر و تاثیر گذار می دانند، وی همچنین موجب معرفی این نوع و شیوه عزاداری، در سطح کشور و جهان شد. از وی به عنوان برترین مداح تاریخ استان بوشهر یاد می شود. از او به عنوان «اعجوبه عالم مداحی، نوحه خوانی و سینه زنی سنتی بوشهر» یاد می شود. وی از کودکی همراه پدرش مفتاح کردی زاده به مسجد امام زاده می رفت و به نوحه خوانی روان و دلنشین سید علی مهیمیان گوش می داد.

نوع حنجره او به اعتقاد بسیاری از اهل فن از معدود حنجره هایی بود که در دنیای موسیقی و خوانندگی وجود داشته و دارد. آوازه اجرای بی نظیرش باعث شد تا علاقه مندان زیادی از استان های خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد، فارس، کشور های حوزه خلیج فارس و حتی هنرمندان و موسیقی دانان فرانسوی، اروپایی و روسی برای شنیدن صدای جذاب و دلنشین او به بوشهر کشیده شوند. همجنین لوریس چکناواریان موسیقیدان، آهنگساز و رهبر ارکستر و محمدرضا لطفی نوازنده موسیقی اصیل به همراه فوزیه مجد مدیر وقت سازمان رادیو تلویزیون ملی برای صحبت و ضبط صدای جهانبخش کردی زاده به دیدار او رفتند.

وی علاوه بر اجرای زیبا و بی نقص نوحه ها و مرثیه های سنتی بوشهر در اجرای شروه، چاووش خوانی، مناجات خوانی، صبحدم خوانی، بیت خوانی، جنگ نامه خوانی، مصیبت خوانی و خیام خوانی نیز از تبحر خاصی برخوردار بود. از نکات برجسته اجرای کردی زاده علاوه بر حجم صدا و زنگ حزین و گیرای نوایش می توان به تسلط در اجرای اوج و فرودهای شروه و تحریرهای بی نقصش در نوحه و واحدخوانی اشاره نمود.

بسیاری از ملودی ها و سبک نوحه های وی،  الهام بخش تعدادی از نوحه خوانان جنوب کشور و تعدادی از ترانه سرایان گشت که تا کنون نیز ادامه داشته است. از جمله ترانه معروفی با نام «ممد نبودی ببینی» که بعد از آزادسازی خرمشهر در سال ۱۳۶۱ و به یاد محمدجهان آرا، توسط غلامعلی کویتی پور خوانده شد. ملودی و سبک این ترانه کاملاً مشابه نوحه «لیلا بگفتا ای شه لب تشنه کامان» از محمد محزون می باشد که سال ها پیش از ترانه کویتی پور، توسط جهانبخش کردی زاده خوانده شده بود.

صدای جهانبخش کردی زاده «بخشو» به عنوان صدای ماندگار با تلاش کارشناسان میراث فرهنگی و گردشگری استان بوشهر در فهرست آثار معنوی و ناملموس ملی کشور به ثبت رسیده است. او آخرین اجرای خود را در سال ۱۳۵۶ در حرم امام رضا انجام داد و طی آن به نوحه خوانی در رثای حسین پرداخت. کردی زاده سرانجام در روز ۱۹ مرداد ماه سال ۱۳۵۶ چند روز مانده به ماه رمضان، هنگام برگشت از مشهد بر اثر سکته قلبی و مرگی مشکوک در بیمارستان نمازی شهر شیراز، درگذشت. مرگ ناگهانی کردی زاده تمام اهالی بندر بوشهر را عزادار کرد و در حالی که بازار شهر به احترام او تعطیل شده بود، مردم بوشهر یکی از باشکوه ترین تشییع جنازه ها را همراه با عزاداری و سینه زنی در سوگ او برپا کردند. جسد کردی زاده در صحن امامزاده محمدباقر بوشهر به خاک سپرده شد.