حبیب نفیسی
Habbib Nafisi
حبیب نفیسی
حبیب نفیسی استاد دانشگاه است. وی بنیان گذار دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) و موسسه عالی تکنیکوم نفیسی که بعداً به هنرستان تکنیکوم نفیسی شهرت یافت. او مولف نخستین قانون کار بود. حبیب نفیسی در سال ۱۳۰۸ در تهران دیپلم گرفت و برای ادامه تحصیل با هزینه ارتش به اروپا رفت. پس از اخذ درجه مهندسی فنی بازگشت و با درجه افسری وارد ارتش شد. بعد از شهریور 1320 به مدیرکلی وزارت پیشه و هنر و در سال ۱۳۲۵ به معاونت وزارت کار رسید. در دوران نخست وزیری ابراهیم حکیمی به رهبری هیات در کنفرانس سازمان بین المللی کار در پاریس شرکت کرد. ایرج افشار در کتاب خاطرات محمد علی جمالزاده عکس آنان را در کنفرانس پاریس با شرح مختصری آورده است. در کابینه ۳۸ روزه حسین علاء(در سال ۱۳۲۹) کفالت وزارت کار را عهده دار شد. پس از روی کار آمدن محمد مصدق به سمت وزیر مختاری آمریکا رفت و پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در کابینه سپهبد زاهدی معاون صناعت در وزارت اقتصاد ملی شد.نفیسی پس از بازنشستگی اجازه تاسیس یک دانشگاه فنی را گرفت و به نام مدرسه عالی تکنیکوم نفیسی نامگذاری کرد.
با توجه به آنکه بعدها دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی از ادغام چندین دانشکده از جمله «مدرسه عالی تکنیکوم نفیسی» ایجاد شد و اصلی ترین بخش این دانشگاه نیز همین موسسه بوده است، مهندس حبیب نفیسی را می توان موسس دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی نیز دانست. نفیسی علاوه بر تاسیس پلی تکنیک بنیانگذار دانشگاه های علم صنعت و مازندران نیز بود. علیرضا بذرافشان فیلم مستندی از زندگی وی تهیه کرده است. پدر حبیب نفیسی دکتر علی اصغر مودب نفیسی (مودب الدوله) نخستین وزیر بهداری ایران بود. همسر اول نفیسی زرین ملک دختر حسین حکیمی و نواده میرزا محمود خان حکیم الملک (عموی ابراهیم حکیمی حکیم الملک دوم) بود و در جوانی درگذشت. همسر دوم او عظمی عدل دختر یوسف خان مکرم الملک و خواهر یحیی عدل بود. او برادرزاده سعید نفیسی است و از طریق ازدواج دوم خود با محمدولی فرمانفرمائیان باجناغ شد.