عبدالله عامری الحسینی

عبدالله عامری الحسینی

عبدالله عامری الحسینی نقاش عبدالله عامری سال ۱۳۰۱ خورشیدی در محله امام زاده یحیی تهران در یک خانواده مذهبی متولد شد و از همان کودکی به نقاشی می پرداخت. او دیپلم نقاشی خود را در هنرستان کمال الملک به پایان رساند. عامری الحسینی به همراه محمود جوادی پور و  احمد اسفندیاری از نخستین فارغ التحصیلان دانشکده هنرهای زیبا بودند که شیوه جدیدی در نگرش نقاشی آن زمان به وجود آورده بودند. وی در طول تحصیل با نوگرایی در نقاشی و مکتب هایی چون امپرسیونیسم و پست امپرسیونیسم آشنا شد و سپس با کسب تجربه این راه را ادامه داد. پس از فارغ التحصیلی با گرایش های دیگری چون کوبیسم، نقاشی انتزاعی و نیمه انتزاعی، سورئالیسم آشنا شد.

وی همچنین به هنر توجه داشت. با این همه تنوع در سبک ها و نقاشی های او تمامی آثار وی از عشق به طبیعت و مفهوم گرایی پیروی می کند.او در آثار خود از رنگ های روشن و درخشان که انعکاس خلوص و پاکی و بهره گیری از نگارگری بود استفاده می کرد. وی در سال ۱۳۴۱ نمایشگاهی در تالار فرهنگ برگزار کرد و پس از آن در سال ۱۳۵۶ نمایشگاه دیگری برگزار کرد. عامری از جمله هنرمندانی بود که متاسفانه مورد بی مهری اصحاب رسانه و هنر قرار گرفت. با انتشار کتاب پیشگامان نقاشی معاصر (نشر هنر ایران،۱۳۷۶) توسط جواد مجابی این هنرمند به نسل های بعدی معرفی شد.