

عبدالله عامری الحسینی نقاش عبدالله عامری سال ۱۳۰۱ خورشیدی در محله امام زاده یحیی تهران در یک خانواده مذهبی متولد شد و از همان کودکی به نقاشی می پرداخت. او دیپلم نقاشی خود را در هنرستان کمال الملک به پایان رساند. عامری الحسینی به همراه محمود جوادی پور و احمد اسفندیاری از نخستین فارغ التحصیلان دانشکده هنرهای زیبا بودند که شیوه جدیدی در نگرش نقاشی آن زمان به وجود آورده بودند. وی در طول تحصیل با نوگرایی در نقاشی و مکتب هایی چون امپرسیونیسم و پست امپرسیونیسم آشنا شد و سپس با کسب تجربه این راه را ادامه داد. پس از فارغ التحصیلی با گرایش های دیگری چون کوبیسم، نقاشی انتزاعی و نیمه انتزاعی، سورئالیسم آشنا شد.
وی همچنین به هنر توجه داشت. با این همه تنوع در سبک ها و نقاشی های او تمامی آثار وی از عشق به طبیعت و مفهوم گرایی پیروی می کند.او در آثار خود از رنگ های روشن و درخشان که انعکاس خلوص و پاکی و بهره گیری از نگارگری بود استفاده می کرد. وی در سال ۱۳۴۱ نمایشگاهی در تالار فرهنگ برگزار کرد و پس از آن در سال ۱۳۵۶ نمایشگاه دیگری برگزار کرد. عامری از جمله هنرمندانی بود که متاسفانه مورد بی مهری اصحاب رسانه و هنر قرار گرفت. با انتشار کتاب پیشگامان نقاشی معاصر (نشر هنر ایران،۱۳۷۶) توسط جواد مجابی این هنرمند به نسل های بعدی معرفی شد.
مجموعه مشخصات در جهت گسترش پایگاه های اطلاعاتی اقدام به راه اندازی مجموعه دانشنامه مشخصات در زمینه های مختلف نموده است تا بتواند کمکی به گسترش اطلاعات و شفافیت در جامعه نمایید.