لیلا صادقی زبان شناس، داستان نویس، شاعر، مترجم، ناقد و پژوهشگر است. لیلا صادقی تحصیلات متوسطه خود را در رشته ادبیات و علوم انسانی آغاز کرد، و سپس در ۱۳۷۴ در مقطع کارشناسی به تحصیل ادامه داد.بعد از چاپ کتاب اولش، ضمیر چهارم شخص مفرد (۱۳۷۹) وارد عرصه ادبیات داستانی شد. پس از انتشار مجموعه داستان وقتم کن که بگذرم (۱۳۸۰) و اگه اون لیلاست، پس من کی ام؟! (۱۳۸۱)، به دلیل ویژگی های تصویری، بینامتنی و فراروی از سنت های داستان نویسی، نام او به عنوان نویسنده ای هنجارگریز در ادبیات داستانی شناخته شد.
او در مهرماه ۱۳۸۸ از پایان نامه خود با عنوان «کارکرد گفتمانی سکوت در داستان کوتاه» دفاع کرد. کتابی برگرفته از پایان نامه اش در سال ۱۳۹۲ منتشر شد. این کتاب در سال ۱۳۹۳ نامزد دریافت جایزه جلال آل احمد در بخش نقد ادبی و همچنین نامزد دریافت کتاب سال شد. او در مهر ۱۳۹۴ از دوره دکتری زبان شناسی دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. لیلا صادقی در سال ۹۸ و در تداکس تهران زنان ۲۰۱۹ در خصوص این موضوع صحبت کرد که چرا ادبیات در زندگی ما اهمیت دارد؟ خانم صادقی در این سخنرانی با بیان مثال های از سراسر دنیا و با اشاره به قصه گو بودن انسان، به توان ادبیات در توانمند کردن انسان پرداخت.