محمد حیدری ردیف دان و آهنگساز برجسته و نوازنده وی در ۱۳ سالگی مقدمات نوازندگی سنتور را از ابوالحسن صبا فراگرفت. مدتی نیز از تجربیات عبدالله دوامی و محمد مجرد بهره برد. از سال ۱۳۳۴ به مدت یک سال با ارکستر شماره یک هنرهای زیبا به سرپرستی ابوالحسن صبا همکاری داشت و از ۱۳۳۶ با گروه دیگری در اداره هنرهای زیبا به سرپرستی نصرت الله گلپایگانی وارد همکاری هنری شد و از همین دوران تا سال ۱۳۵۷ برنامه های متعددی در داخل و خارج کشور اجرا کرد.
در کتاب موسیقی دانان نوشته پژمان اکبرزاده آمده است: «محمد حیدری از سال ۱۳۴۰ به تدریس در هنرستان موسیقی ملی و کلاس های شبانه هنرستان اشتغال داشت. وی توانست شاگردان چیره دستی را به موسیقی معرفی کند. او سرپرستی «گروه نوازندگان» را نیز عهده دار بود و همراه با نوازندگان و خوانندگان مختلف، برنامه هایی را نیز در رادیو به اجرا درآورد. اسماعیل واثقی، که از شاگردان حیدری بوده است و اکنون یکی از نوازندگان برجسته سنتور است، در مورد استاد خود چنین می گوید: «سنتور به حیدری بدهکار است.» محمد حیدری پس از انقلاب ۱۳۵۷ ابتدا به ایتالیا و سپس به آمریکا کوچ کرد و فعالیت هنری خود را در زمینه های ساخت ترانه، تدریس و نوازندگی سنتور در جنوب کالیفرنیا ادامه داد.