منوچهر جهانبگلو

منوچهر جهانبگلو

منوچهر جهانبگلو موسیقی دان، نویسنده و نوازنده بود. از ۱۴ سالگی به درخواست پدرش،فراگیری ساز سنتور را نزد حبیب سماعی آغاز کرد و تا پایان عمرِ حبیب سماعی، از آموزش های وی بهره مند شد.پس از آن، به هنرستان موسیقی ملی راه یافت و سنتور نوازی را نزد ابوالحسن صبا ادامه داد. او به واسطه ابوالحسن صبا به منزل محمد مجرد راه یافت و با بسیاری از هنرمندان آشنا شد و از آنان بهره گرفت. منوچهر جهانبگلو غیر از سنتور، به نواختن سازهای سه تار، تمبک و ویالون نیز آشنایی داشت. او در سال ۱۳۳۸ به اتریش سفر کرد و در شهر وین به تحصیل و مطالعات موسیقی ادامه داد. وی پس از بازگشت، همکاری خود را با رادیو آغاز نمود و در «برنامه استادان» و برنامه گلها به اجرای موسیقی پرداخت. او همچنین برنامه «نوایی از موسیقی ملی» را به همراه اسدالله ملک تهیه می نمود.

او به نویسندگی نیز علاقه داشت و نخستین نوشته هایش در مجله «نیرو و راستی» ارگان باشگاه ورزشی نیرو و راستی منتشر شد.وی همچنین به ورزش کوهنوردی می پرداخت. در سال ۱۳۴۱ به همراه غلامرضا تختی با گذشتن از مناطق صعب العبور به یاری زلزله زدگان بوئین زهرا شتافت. او در سال ۱۳۴۳ عضو هیئت تحریریه روزنامه کیهان ورزشی بود و آرم آن روزنامه را بر قله دماوند نصب کرد. منوچهر جهانبگلو مقاله های متعددی در روزنامه های کیهان، اطلاعات و مجله های اطلاعات هفتگی، اطلاعات جوانان، فردوسیی، فصلنامه آهنگ و … منتشر نمود. از شاگردان او می توان به محمود محمودی خوانساری اشاره نمود.