پوریا عالمی

پوریا عالمی

پوریا عالمی نویسنده، طنزنویس، روزنامه نگار است. او با ستون نویسی طنز در روزنامه ها در دهه ۸۰ و ۹۰ شناخته می شود. ستون های کاناپه چی، آسانسورچی و ماجراهای میدون و سوفیا از جمله ستون های پر خواننده این نویسنده بوده است که به صورت کتاب نیز منتشر شده است. همچنین مجموعه داستان ها و شعرهایی از او منتشر شده است. کاتیا فولمر، پژوهشگر آلمانی طنز، در کتابش در کنار نام هایی هم چون کیومرث صابری فومنی، عمران صلاحی و ابراهیم نبوی از پوریا عالمی به عنوان یکی از طنزنویسان شناخته شده نام می برد. این نویسنده در سال ۱۳۹۸ از دنیای مطبوعات خداحافظی کرد و از آن پس به عنوان نویسنده کودک در مجموعه آی قصه و همچنین به عنوان سردبیر در رادیو گوشه فعالیت فرهنگی خود را ادامه داد.

عالمی بعد از گرفتن مدرک دیپلم، تحصیلات خود را رها کرد. پیش از آن و همزمان با تحصیل دوره متوسطه به عنوان کتابدار در کتابخانه عمومی شهریار و فرهنگسرای شهرک انئدیشه مشغول به کار بود. او در این دوره فعالیت مطبوعاتی خود را با همکاری با نشریاتی همچون نوروز و گل آقا آغاز کرد. در سال ۱۳۸۱ اولین بازی فکر خود با عنوان شنل قرمزی را با ایده ترکیب کمیک استریپ و قصه گویی، نقشه بازی و کتاب قصه، با تصویرسازی بزرگمهر حسین پور، طراحی و روانه بازار کرد. همزمان در این دوره صفحه آرایی ماهنامه گل آقا و سپس مدیریت هنری چند مجله و روزنامه را تجربه کرد. اولین کتاب خود را به صورت ناشرمولف به عنوان نیم ساعت قبل از ساعت هفت در تهران منتشر کرد و سپس نویسنده، سرپرست نویسندگان و سردبیر برنامه های رادیویی فرهنگی در رادیو تهران تا ابتدای سال ۱۳۸۸ شد.در سال ۱۳۸۸ در دوره جدید انتشار روزنامه اعتماد ملی، ستون فال قهوه و مادر رجب را نوشت که باعث شهرت او شد. همچنین همزمان مسئول بخش طنز صفحه شبنامه – نخستین صفحه روزانه طنز در مطبوعات فارسی زبان – در روزنامه اعتماد ملی بود. پس از این بود که به عنوان ستون نویس طنز شناخته شد.