کورش اسدی

کورش اسدی

کورش اسدی نویسنده داستان کوتاه معاصر ویراستار و مدرس داستان نویسی بود.وی نگاهی جدی به داستان کوتاه داشت و در اغلب داستان هایش فضاهای بکری را تجربه می کرد. مجموعه داستان «باغ ملی» این داستان نویس در روز جمعه ۶ آذر ۱۳۸۳ به عنوان برنده چهارمین دوره برگزاری جایزه گلشیری در بخش بهترین مجموعه داستان سال ۱۳۸۲ از دید داوران معرفی شد. شروع داستان نویسی وی از دوران نوجوانی اش بود. اسدی از اواخر دوره دبیرستان احساس کرد می تواند داستان بنویسد و به همین دلیل از همین دوران شروع کرد به نوشتن اما چون کسی را نمی شناخت این نوشتن به شکلی شخصی باقی ماند تا آن که در سال ۱۳۵۹ به همراه خانواده به تهران مهاجرت کردند. در دوره دبیرستان علاوه بر نوشتن، به طور جدی شروع به خواندن ادبیات کرد و در دوره سربازی بنا به گفته خودش، آثار تمام داستان نویسان مطرح ایران و داستان های جدی خارجی را خواند. پس از سربازی با هوشنگ گلشیری آشنا شد و با او تماس گرفت و اولین نوشته هایش را به او داد و دوستی اش با او شکل گرفت و نگاه وی نسبت به داستان آرام آرام شکل گرفت.

در آن مقطع چیزی که بر وی تاثیر گذاشت دیگر اعضای جلسات پنجشنبه ها در تهران بودند که اکثرشان اهالی خوزستان بودند؛ قاضی ربیحاوی و یارعلی پورمقدم از مسجد سلیمان، همین طور کامران بزرگ نیا و دیگران. وی از خلال این جلسات با آن ها دوست شد و آن ها روی وی تاثیر زیادی گذاشتند و بعدها با هم جلسات جداگانه داستان خوانی گذاشتند. سال ۱۳۶۶ یا ۱۳۶۷ بود که اسدی اولین داستان های جدی اش را نوشت که بعدها مجموعه داستان شد. چیزی که بیشتر در داستان برای وی مطرح بود جستجو به دنبال چیزی گمشده و کشف یک راز (که معمولاً در زندگی شخصیت داستان است) بود.