سید اسدالله شریعت پناهی نقاش پدرش کارمند دولت بود و همین امر سبب شد که علیرغم فقر عمومی در شهر راهی مدرسه شود و دوره ابتدایی تا متوسطه را در سمنان به پایان رساند. پدربزرگش شمایل کشی می کرد و به رسم زمانه، آنها را چون نمایشگاهی در خانه نصب می کرد تا در روزهای جمعه مورد بازدید مردم محله، همچون زیارتگاهی، قرار گیرد. اسدالله، تحت تاثیر این شرایط، دوران نوجوانی را با گرایش به هنر نقاشی سپری کرد.
استعداد وی به هنر نقاشی برای اولین بار توسط یکی از معلمهایش و بعداً توسط مسئول وقت آموزش و پرورش در شهرستان سمنان کشف شد، که ایشان نقش بسیار مهمی در ساختار زندگی هنری وی ایفا نمودند. سپس به توصیه یکی از بزرگان خوشنام شهر، وی در محضر استاد اسماعیل آشتیانی (یکی از شاگردان کمال الملک) شاگردی نمود. پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۳۹،به استخدام آموزش و پرورش شهر سمنان درآمد و به عنوان معلم نقاشی مشغول بکار شد.
وی زیر نظر استادانی چون هوشنگ سیحون، مرتضی ممیز، بهجت صدر، وزیری مقدم آموخت. هم کلاسیهای وی بعدها از نام آوران هنر ایران زمین شدند که از آن جمله می توان به عباس کیارستمی، سیما بینا، عباسعلی سارنج، محمدحسین حلیمی، فرشید مثقالی، علی اکبر صادقی، جمال فرخی نژاد،خسرو پیمان،اکبر زنجانپور و نعمت الله گرجی اشاره نمود. در اوایل تحصیل در دانشگاه تهران و تحت تاثیر شدید استاد سیحون (که هیچگاه هویت و سنت را فدای مدرنیته نکرد) وی به سمت سبک نقاشی رئالیسم سوق داده شد و علاقه بسیاری به پرتره کشی از خود بروز داد که پرتره بسیاری از شخصیت های معروف نقاشی دنیا را به بوم نقاشی کشید.