احمد اقتداری

احمد اقتداری

احمد اقتداری که با نام احمدخان اقتداری نیز شناخته می شود، پژوهشگر و جغرافیای تاریخی و فرهنگی مناطق جنوبی  و استاد دانشگاه بود. او از خاندان خوانین گراش در دوران قاجار بود و منصب هایی چون ریاست اداره فرهنگ لارستان و شهرداری لار را در جوانی بر عهده داشت. همچنین سابقه نامزدی برای نمایندگی مجلس شورای ملی از حوزه لارستان، تدریس در دانشگاه تهران و ریاست دفتر مطالعات خلیج فارس در مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی از دیگر سِمَت هایی است که در زندگینامه اقتداری به چشم می خورد.عمده شهرت اقتداری به علت پژوهش در حوزه خلیج فارس است و به همین علت به «پدر مطالعات خلیج فارس» مشهور است. او سواحل خلیج فارس و دریای عمان را برای فعالیت های پژوهشی اش با پای پیاده طی کرده بود. اقدامات وی به همراه دو دوستش، ایرج افشار و منوچهر ستوده، باعث شد که جلال آل احمد به آن ها لقب «سه تفنگدارِ گورنگار» بدهد؛ چرا که این سه نفر با همراهی همدیگر بسیاری از اسناد تاریخی و بناهای کهن را معرفی می کردند. او به علت پژوهش ها و مطالعاتش در زمینه ایران شناسی، موفق به دریافت مدرک دکترای افتخاری تاریخ از دانشگاه تهران شده است.

اقتداری ده ها کتاب و صدها مقاله نگارش و منتشر کرده است. او در آثارش به موضوعات گسترده ای در زمینه های مختلف شناسی می پردازد. کتاب خلیج فارس از دیرباز تا کنون به قلم اقتداری، جایزه ویژه یونسکو را به خود اختصاص داده و کتاب تاریخ مسقط و عمان، بحرین و قطر و روابط آن ها نیز مورد تقدیر قرار گرفته است. همچنین، او برای نخستین بار شخصیت محمدعلی سدیدالسلطنه را معرفی کرده و به تصحیح و انتشار آثار او اقدام کرده است. اقتداری آثار منتشر نشده ای نیز دارد که موضوعات مهمی درباره تاریخ و فرهنگ مناطق جنوبی را در بر می گیرند. کتابخانه اقتداری با نام «کتابخانه خلیج فارس» به مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی اهدا شده است. فیلم مستند به ایرانِ جاودانی ام درباره زندگی علمی و تلاش های اقتداری ساخته شده و علاوه بر نمایش در جشنواره های داخلی، چندین بار از صدا و سیما پخش شده است. همچنین کتاب مروارید خلیج فارس که حاوی مقاله های شناسانه است، به احمد اقتداری تقدیم شده است. احمد اقتداری در فروردین ۱۳۹۸ و در سن ۹۳ سالگی دچار شکستگی استخوان لگن شد و بر اثر عوارض ناشی از آن درگذشت. پیکر او طبق وصیت نامه اش پس از تشییع در تهران، به گراش منتقل و در آرامگاه اختصاصی خاندان دهباشی به خاک سپرده شد.