نیما پتگر
نیما پتگر نقاش و تصویگر معاصر پدر وی علی اصغر پتگر نقاشی سرشناس بود و در سبک رئالیسم کار می کرد. نیما، طراحی را نزد پدرش آموخت. پدر وی، همچنین در کنار نقاشی روابطی نزدیک با اهالی ادب داشت و در خیابان منوچهری تهران کارگاهی افتتاح کرد که محل دیدار بسیاری از شاعران و نویسندگان، از جمله شهریار، نیما یوشیج، صادق هدایت و بزرگ علوی شد. رفت وآمد با چهره های برجسته ادبیات در زندگی نیما پتگر و برادرانش نیز تاثیرگذار بود. در نتیجه او از نقاشانی شد که رابطه ای نزدیک با اهل ادبیات داشتند. پس از فراگیری طراحی نزد پدر خویش از سال ۱۳۳۴ به کار تدریس در کلاس های آزاد هنری پرداخت.
در سال ۱۳۴۷ برای تحصیلات آکادمیک به ایتالیا سفر کرد. در سال ۱۳۴۸ وارد آکادمی هنرهای زیبای رم در رشته مجسمه سازی شد و زیر نظر استادش امیلیو گرکو به آموختن هنر مجسمه سازی و فن طراحی با مرکب پرداخت. وی در سال۱۳۵۲ از فرهنگستان هنرهای زیبای رم فارغ التحصیل شد. در۱۳۵۳–۱۳۵۴ دوره طراحی فیگور و در ۱۳۵۴–۱۳۵۵ دوره نقاشی را گذراند و در ۱۳۵۵ به ایران بازگشت. او در تمام این سال ها در آتلیه هنری خود به خلق آثار و تدریس اشتغال داشت.نیما پتگر در ۱۳۴۴–۱۳۸۳ بیش از چهل نمایشگاه گروهی در داخل و خارج برگزار کرد.
وی همچون برادر بزرگتر، نامی و تحت تاثیر پدر، نقاشی را به شیوه رئالیستی رایج در دهه سی خورشیدی آغاز کرد، اما در ادامه و به ویژه پس از تحصیل در فرهنگستان هنرهای زیبای رم به سبک و شیوه هایی مدرن و انتزاعی تر روی آورد. این دگردیسی در آثار برادر بزرگترش هم دیده می شود. مضامین تاریخ و اسطوره و پدیده های هستی با درونمایه های فلسفی از مشخصه های آثار نیما پتگر است. از نیما پتگر بیش از ۵۰ نمایشگاه گروهی و ۷ نمایشگاه انفرادی در فرهنگسراها و مراکز فرهنگی و موزه های داخل و خارج از کشور بر پا شده است.